نوبلیم
102
No
گروه
قابل تغییر
تناوب
7
بلوک
f
پروتون ها
الکترون ها
نوترون ها
102
102
157
ویژگیهای عمومی
عدد اتمی
102
عدد جرمی
[۲۵۹]
عدد جرمی
259
دسته
اکتینیدها
رنگ
قابل تغییر
رادیو اکتیو
بلی
Named after of Alfred Nobel, Swedish chemist who discovered dynamite and founder of the Nobel Prizes
ساختار کریستالی
قابل تغییر
تاریخچه
Nobelium was discovered by Albert Ghiorso, Glenn T. Seaborg, John R. Walton and Torbjørn Sikkeland in 1958 at the University of California, Berkeley.
It was produced by the bombardment of curium with carbon atoms.
It was correctly identified in 1966 by scientists at the Flerov Laboratory of Nuclear Reactions in Dubna, Soviet Union.
It was produced by the bombardment of curium with carbon atoms.
It was correctly identified in 1966 by scientists at the Flerov Laboratory of Nuclear Reactions in Dubna, Soviet Union.
الکترون های هر لایه
2, 8, 18, 32, 32, 8, 2
ساختار الکترونی
[Rn] 5f14 7s2
Nobelium is a divalent ion in aqueous solution
خواص فیزیکی
جنس
جامد
چگالی
-
نقطه ذوب
۱۱۰۰٫۱۵ K ۸۲۷ | °C ۱۵۲۰٫۶ °F
نقطه جوش
-
گرمای همجوشی
قابل تغییر
گرمای تبخیر
قابل تغییر
ظرفیت گرمایی ویژه
-
فراوانی در پوسته زمین
قابل تغییر
فراوانی در جهان
قابل تغییر
شماره ثبت سی‌ای‌اس
10028-14-5
عدد CID پاب کم(PubChem)
قابل تغییر
خواص اتمی
شعاع اتمی
-
شعاع کووالانسی
-
الکترونگاتیویته
۱٫۳ (درجه پاولینگ)
پتانسیل یونیزاسیون
۶٫۶۵ eV
حجم اتمی
-
رسانایی گرما
۰٫۱ W/cm·K
حالات اکسید شدن
2, 3
کاربرد ها
Nobelium is used for scientific research purposes only.
Nobelium is harmful due to its radioactivity
ایزوتوپ ها
ایزوتوپ های پایدار
-ایزوتوپ های ناپایدار
248No, 249No, 250No, 251No, 252No, 253No, 254No, 255No, 256No, 257No, 258No, 259No, 260No, 261No, 262No, 263No, 264No