اکتینیم

89
Ac
گروه
قابل تغییر
تناوب
7
بلوک
f
پروتون ها
الکترون ها
نوترون ها
89
89
138
ویژگیهای عمومی
عدد اتمی
89
عدد جرمی
[۲۲۷]
عدد جرمی
227
دسته
اکتینیدها
رنگ
نقره ای
رادیو اکتیو
بلی
From the Greek aktis, aktinos, meaning beam or ray
ساختار کریستالی
مکعب چهره محور
تاریخچه
André-Louis Debierne, a French chemist, discovered actinium in 1899.

He separated it from pitchblende residues left by Marie and Pierre Curie after they had extracted radium.

Friedrich Oskar Giesel independently discovered actinium in 1902 as a substance being similar to lanthanum.
الکترون های هر لایه
2, 8, 18, 32, 18, 9, 2
ساختار الکترونی
[Rn] 6d1 7s2
Ac
Actinium glows in the dark with a pale blue light
خواص فیزیکی
جنس
جامد
چگالی
۱۰٫۰۷ g/cm3
نقطه ذوب
۱۳۲۳٫۱۵ K ۱۰۵۰ | °C ۱۹۲۲ °F
نقطه جوش
۳۴۷۱٫۱۵ K ۳۱۹۸ | °C ۵۷۸۸٫۴ °F
گرمای همجوشی
۱۴ kJ/mol
گرمای تبخیر
۴۰۰ kJ/mol
ظرفیت گرمایی ویژه
۰٫۱۲ J/g·K
فراوانی در پوسته زمین
قابل تغییر
فراوانی در جهان
قابل تغییر
Illustration
اعتبار عکس: Images-of-elements
Illustration of actinium
شماره ثبت سی‌ای‌اس
7440-34-8
عدد CID پاب کم(PubChem)
قابل تغییر
خواص اتمی
شعاع اتمی
-
شعاع کووالانسی
۲۱۵ pm
الکترونگاتیویته
۱٫۱ (درجه پاولینگ)
پتانسیل یونیزاسیون
۵٫۱۷ eV
حجم اتمی
۲۲٫۵۴ cm3/mol
رسانایی گرما
۰٫۱۲ W/cm·K
حالات اکسید شدن
3
کاربرد ها
Actinium is used as an active element of radioisotope thermoelectric generators, for example in spacecraft.

The medium half-life of 227Ac makes it very convenient radioactive isotope in modeling the slow vertical mixing of oceanic waters.

225Ac is applied in medicine to produce 213Bi in a reusable generator or can be used alone as an agent for radiation therapy.
Actinium is highly radioactive
ایزوتوپ ها
ایزوتوپ های پایدار
-
ایزوتوپ های ناپایدار
206Ac, 207Ac, 208Ac, 209Ac, 210Ac, 211Ac, 212Ac, 213Ac, 214Ac, 215Ac, 216Ac, 217Ac, 218Ac, 219Ac, 220Ac, 221Ac, 222Ac, 223Ac, 224Ac, 225Ac, 226Ac, 227Ac, 228Ac, 229Ac, 230Ac, 231Ac, 232Ac, 233Ac, 234Ac, 235Ac, 236Ac