سیبورگیم

106
Sg
گروه
۶
تناوب
7
بلوک
d
پروتون ها
الکترون ها
نوترون ها
106
106
156
ویژگیهای عمومی
عدد اتمی
106
عدد جرمی
[۲۶۹]
عدد جرمی
262
دسته
فلزات واسطه
رنگ
قابل تغییر
رادیو اکتیو
بلی
Named after Glenn Seaborg, American nuclear chemist and Nobel prize winner
ساختار کریستالی
قابل تغییر
تاریخچه
Scientists working at the Joint Institute for Nuclear Research in Dubna, USSR reported their discovery of element 106 in June 1974.

Synthesis was also reported in September 1974 at the Lawrence Berkeley Laboratory by the workers of the Lawrence Berkeley and Livermore Laboratories led by Albert Ghiorso and E. Kenneth Hulet.

It was produced by collisions of californium-249 with oxygen atoms.
الکترون های هر لایه
2, 8, 18, 32, 32, 12, 2
ساختار الکترونی
[Rn] 5f14 6d4 7s2
Sg
There are 12 known isotopes of seaborgium
خواص فیزیکی
جنس
جامد
چگالی
۳۵ g/cm3
نقطه ذوب
-
نقطه جوش
-
گرمای همجوشی
قابل تغییر
گرمای تبخیر
قابل تغییر
ظرفیت گرمایی ویژه
-
فراوانی در پوسته زمین
قابل تغییر
فراوانی در جهان
قابل تغییر
The
اعتبار عکس: Wikimedia Commons (Atomic Energy Commission)
The element is named after Glenn T. Seaborg, atomic pioneer and Commissioner of the Atomic Energy Commission
شماره ثبت سی‌ای‌اس
54038-81-2
عدد CID پاب کم(PubChem)
قابل تغییر
خواص اتمی
شعاع اتمی
-
شعاع کووالانسی
۱۴۳ pm
الکترونگاتیویته
-
پتانسیل یونیزاسیون
-
حجم اتمی
-
رسانایی گرما
-
حالات اکسید شدن
6
کاربرد ها
Seaborgium is used for scientific research purposes only.
Seaborgium is harmful due to its radioactivity
ایزوتوپ ها
ایزوتوپ های پایدار
-
ایزوتوپ های ناپایدار
258Sg, 259Sg, 260Sg, 261Sg, 262Sg, 263Sg, 264Sg, 265Sg, 266Sg, 267Sg, 268Sg, 269Sg, 270Sg, 271Sg, 272Sg, 273Sg